Bij opdrachtgevers in een keten leiden risico’s, die voortvloeien uit de Wet Aanpak Schijnconstructies (WAS) tot vragen over het beperken van deze risico’s.

De reikwijdte van Ketenaansprakelijkheid voor het loon komt op het volgende neer:

1. Een opdrachtgever kan aansprakelijk gesteld worden bij aanneming van werk, overeenkomst tot opdracht, inleenovereenkomsten, etc. indien een werknemer een loonvordering instelt uit hoofde van een arbeidsovereenkomst volgens Nederlands recht.
2. De ketenaansprakelijkheid geldt ook als buitenlands recht op de arbeidsovereenkomst van toepassing is. In dat geval geldt de ketenaansprakelijkheid alleen voor arbeid die in Nederland is verricht. Dit is geregeld in artikel 7:616c BW. Daarmee wordt de regeling van de ketenaansprakelijkheid bijzonder dwingend recht in de zin van artikel 9 Rome I verordening. Andere voorbeelden van dergelijke bepalingen zijn algemeen verbindend verklaarde bepalingen van collectieve arbeidsovereenkomsten en de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag.

   Naast financiële risico’s loopt de opdrachtgever het risico op imagoschade als in de keten aansprakelijkheid loon vastgesteld wordt.Centraal in het beperken van risico’s volgend uit de ketenaansprakelijkheid loon staat het begrip niet verwijtbaar gedrag oftewel als de opdrachtgever aan kan tonen dat hij/zij niet verwijtbaar gehandeld heeft kan het risico beperkt worden.

   In een toelichting op de wet WAS heeft de minister een aantal voorbeelden genoemd waarmee een opdrachtgever het risico kan beperken. Bureau Cicero heeft op basis van deze voorbeelden een systematiek ontwikkeld om niet verwijtbaar gedrag te onderbouwen.

   Deze systematiek kent de volgende onderdelen:

   1. Voorwaarden aan de registratie van de onderneming;
   Bij voorwaarden aan de onderneming kan gedacht worden aan inschrijving kamer van koophandel, concernrelaties, registratienummers loonheffingen en omzetbelasting.
   2. Voorwaarden aan klachtenprocedures;
   Doel is om vast te stellen welke procedures er vastgelegd zijn en op welke wijze gehandeld wordt door de onderaannemer indien er klachten van werknemers zijn over het loon. De opdrachtgever kan risico’s beperken door een bemiddelende rol op zich te nemen.
   3. Voorwaarden aan contracten;
   Doel is om vast te stellen dat de contracten eisen stellen aan de onderaannemer of het uitzendbureau op het terrein van naleving cao, het inschakelen van andere ketenpartijen, klachtenafhandeling, etc.
   4. Voorwaarden loonadministratie en naleving CAO;
   Doel is om vast te stellen dat de loonadministratie voldoet aan de wettelijke eisen en dat vastgesteld kan worden dat de onderaannemer of het uitzendbureau de Cao naleeft.
   5. Voorwaarden tariefstelling;
   Doel is om vast te stellen dat het tarief voor de werkzaamheden minimaal de mogelijkheid biedt om van toepassing zijnde cao-lonen te betalen.
   6. Overige voorwaarden
   Bij overige voorwaarden kan gedacht worden aan onderzoeken door Belastingdienst, FIOD, Inspectie SZW, etc.

Afhankelijk van de beoordeling van de risico’s en de omstandigheden van een specifieke bedrijfstak kan de systematiek flexibel ingericht worden tot een certificaat ketenaansprakelijkheid loon.

Op basis van deze systematiek kan Bureau Cicero ook inspecties uitvoeren bij onderaannemer en uitzendonderneming om te toetsen of deze voldoen aan voorwaarden voor het beperken van het risico op loonaansprakelijkheid.

Voor meer informatie over ketenaansprakelijkheid loon kunt u contact opnemen met Bureau Cicero op telefoonnummer 038 – 7200821.