Uitzendverbod is niet nodig en niet fair

“Een sectoraal uitzendverbod is een zwaktebod, waarmee je welwillende bonafide uitzendbureaus schoffeert.” Dat stelt Patrick Tom, ceo van inspectie-instelling Bureau Cicero, in deze blog als reactie op politici die roepen om een verbod op uitzenden in bijvoorbeeld de vleessector.

Tot voor kort demissionair minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Eddy van Hijum (inmiddels afgetreden) dreigde begin deze zomer met een sectoraal uitzendverbod voor de vlees-, schoonmaak-, transport- en teeltsector. En nota bene de VVD spreekt in haar conceptverkiezingsprogramma Sterker uit de storm eveneens over een mogelijk uitzendverbod bij aanhoudende misstanden.
“Maar een uitzendverbod is helemaal niet nodig. De komst van het toelatingsstelsel (Wtta) – het wetsvoorstel dat nu in de Eerste Kamer ligt – is al een belangrijke stap naar betere controle en handhaving.” In deze bijdrage licht Patrick Tom zijn stelling toe.

‘Vooropgesteld, ik kan niet tegen onrecht. Er zijn misstanden met uitzendkrachten, dat is niet uit de lucht gegrepen. Dat hebben wij als inspectie-instelling in de controlepraktijk ook vastgesteld. Ik sta achter de minister die stappen zet om bureaus aan te pakken die geen bestaansrecht hebben. We moeten bewust gestuurde malafiditeit met z’n allen aanpakken. Het toelatingsstelsel voor uitzenders (Wtta) is de manier om die malafide bureaus te weren.

Is handhaving geen prioriteitsprobleem?

De minister geeft echter aan dat de handhaving een probleem is. Er is een hoge mate van vluchtigheid; malafide uitzendbureaus laten een BV ploffen en richten zo weer een nieuwe op. Een ander probleem is de omvang van de controle; de Arbeidsinspectie moet bij meerdere partijen (in- en uitlener) gegevens opvragen en het is soms diffuus wie in die driehoeksrelatie aansprakelijk is. Zeker als via onderaanneming meerdere schakels in de keten zitten, zoals vaak voorkomt in de vleesverwerkende industrie en land- en tuinbouwsector. Daarbij zijn arbeidsmigranten ook nog eens kwetsbaar; zij kennen vaak hun rechten niet, spreken de taal niet en durven misstanden niet te melden omdat ze ook afhankelijk zijn van de werkgever voor huisvesting. En het grootste probleem bij handhaving is natuurlijk het capaciteitsprobleem. De Arbeidsinspectie heeft op dit moment niet genoeg mensen. Of is dat een prioriteitsprobleem? Want als je met een uitzendverbod komt, zeg je als overheid eigenlijk dat je geen prioriteit geeft aan de handhaving. Dat vind ik een zwaktebod.

Pervers verdienmodel

Uitzendbureaus worden in een kwaad daglicht gesteld; zij zijn malafide en moeten worden aangepakt. Maar men vergeet dat misstanden alleen maar voorkomen doordat er een pervers verdienmodel achter zit. Er zijn inleners of zelfs sectoren die draaien op goedkope arbeid. Iedereen wil in de supermarkt nog steeds een goedkoop stuk vlees kunnen kopen, maar als dat alleen maar kan door uitbuiting van arbeidsmigranten, dan is er wel iets mis in die sector. Het is te gemakkelijk om dat puur af te wentelen op de uitzenders. Opdrachtgevers en brancheverenigingen in die genoemde sectoren moeten hun verantwoordelijkheid nemen. En snel.
Want dat zelfs de VVD nu pleit voor een mogelijk uitzendverbod, geeft aan dat de politiek er klaar mee is. De Tweede Kamer wil maatregelen. De roep om een uitzendverbod zie ik dan ook als een noodkreet. Het is niet vijf voor twaalf, maar één over twaalf. In- en uitleners is die genoemde sectoren hebben geen tijd meer te verliezen.

Voor de volledige blog verwijzen wij u naar de website van Flexnieuws.

Bron: Flexnieuws.nl

Bent u benieuwd waarover wij nog meer schrijven? Bekijk dan hier onze nieuwsartikelen. Wilt u graag onze maandelijkse nieuwsbrief ontvangen, stuur dan een mail naar contact@cicero.nl.