Invoering Europese Detacheringsrichtlijn in ontwikkeling

Recent is het wetsvoorstel gepubliceerd om de herziene Europese Detacheringsrichtlijn in ons land door te kunnen voeren. Dit moet gaan zorgen voor ‘gelijk loon voor gelijk werk’ en concurrentie op arbeidsvoorwaarden binnen de EU tegengaan.
De impact zal beperkt zijn tot arbeidsmigranten met een A1-verklaring.

De detacheringsrichtlijn bevat regels voor EU-burgers die in een ander EU-land worden gedetacheerd. Dit past in het uitgangspunt van vrij verkeer voor personen en diensten binnen de EU. Maar de bestaande wet uit 1996 zou worden ‘misbruikt’ door werknemers uit een ander EU-land langere tijd tegen een lager loon te laten werken dan de mensen in het land zelf.

Zo zouden werkgevers in bijvoorbeeld Nederland vaak personeel inhuren uit landen waar de lonen een stuk lager liggen. Zoals in veel Oost- en Zuid-Europese landen. Deze praktijken zouden bijvoorbeeld voorkomen in de bouw en de agrarische sector.

Dit is in strijd met het idee ‘gelijk loon voor gelijk werk’ en dat leidt tot oneerlijke concurrentie op arbeidsvoorwaarden binnen de EU. Eind 2017 heeft de EU besloten tot een herziening van de Europese Detacheringsrichtlijn.

Betere arbeidsvoorwaarden

De bestaande richtlijn uit 1996 wordt uitgebreid met voorwaarden voor huisvesting en arbeidsvoorwaarden (zoals diverse toeslagen en vergoedingen) om zo gedetacheerde werknemers beter te kunnen beschermen.

Concreet betekent dit dat een medewerker van een in het buitenland gevestigde uitzender (bijvoorbeeld een bouwvakker) die tijdelijk naar Nederland wordt uitgezonden, hetzelfde loon moet krijgen als zijn Nederlandse collega, inclusief toeslagen en vergoedingen.

A1-verklaring

De geldigheid van de A1-verklaring gaat veranderen. Op dit moment is de A1-verklaring maximaal 24 maanden geldig. Dit wordt aangepast naar 12 maanden met eventueel een verlenging tot 18 maanden.

Met deze A1-verklaring wordt verklaard dat de sociale verzekeringspremies in het land van herkomst afgedragen worden. Dat wil echter niet zeggen dat altijd de juiste beloning (harde kern van het CAO-loon van de opdrachtgever in Nederland) betaald wordt. De af te dragen premies zijn in het land van herkomst vaak veel lager. Dit is veelal financieel voordelig is voor een uitzender in het buitenland en daarmee voor de opdrachtgever in Nederland. Daar komt nu dus na verloop van tijd een eind aan.

Na een detacheringsduur van 12 maanden wordt de buitenlandse werkgever verplicht om alle arbeidsvoorwaarden en omstandigheden te garanderen van de lidstaat waar de dienst wordt uitgevoerd. De detacheringsduur kan eventueel verlengd worden tot 18 maanden. Ontslagrecht en aanvullende bedrijfspensioenregelingen zijn daarbij uitgezonderd.

Gedetacheerde uitzendkrachten

De detacheringsrichtlijn schrijft ook voor dat buitenlandse uitzendbureaus verantwoordelijk blijven voor de juiste betaling van de gedetacheerde werknemer. Ook als een werknemer wordt ‘doorgezonden’ (doorgeleend) naar een andere opdracht, (het in- en doorlenen). De rechten van gedetacheerde uitzendkrachten zijn vrijwel geheel gelijk getrokken met die van nationale uitzendkrachten.

Wetsvoorstel

Deze aangepaste detacheringsrichtlijn zou halverwege 2020 of in 2021 in de hele EU moeten gaan gelden. Maar daarvoor moet eerst de nationale wetgeving worden aangepast. Zo zijn in Nederland wijzigingen nodig in de Wet arbeidsvoorwaarden gedetacheerde werknemers in de Europese Unie (WAGWEU), de Wet minimumloon en minimum vakantiebijslag (WML) en de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (WAADI). Het wetsvoorstel om de herziene detacheringsrichtlijn in ons land te implementeren is eind mei 2019 gepubliceerd en wordt pas openbaar nadat de Raad van State hierover geoordeeld heeft en het wetsvoorstel aan de Tweede Kamer aangeboden wordt.

Bron: zipconomy, rijksoverheid

Elke maand schrijven wij actuele nieuwsartikelen. Bent u benieuwd waarover wij nog meer schrijven? Bekijk dan hier onze nieuwsartikelen. Wilt u graag onze maandelijkse nieuwsbrief ontvangen, stuur dan een mail naar contact@cicero.nl.